شناخت رابطه بین سلامت و نشاط اجتماعی با بی‌تفاوتی اجتماعی جوانان: مورد مطالعه شهر کرمانشاه

امروزه در محیط­­­­­های کلانشهری، پدیده‌ای مانند بی‌تفاوتی اجتماعی، بیانگر بی‌احساسی، بدبینی، بی میلی و به عبارت بهتر نوعی افسردگی اجتماعی است. از منظر آسیب­شناختی، بی‌تفاوتی در بین شهروندان نوعی بیماری اجتماعی شناخته می‌شود که از عناصر نامطلوب فرهنگ مدرن کلانشهرها بوده و با تأکید بیش‌ از حد بر ترجیحات شخصی و منافع فردگرایانه در زندگی شهری معاصر نمود یافته و همچون مانعی در ایجاد و برقراری ارتباطات مثبت اجتماعی و نیز افزایش مشارکت شهروندان در امور اجتماعی قرارگرفته، به تضعیف یا حتی توقف فرایند توسعه­ی ملی منجر می‌شود. هدف اصلی این مطالعه شناخت رابطه بین سلامت و نشاط اجتماعی با بی‌تفاوتی اجتماعی جوانان شهر کرمانشاه است. این مطالعه با روش پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام گرفت. جامعه­ی آماری مورد مطالعه جوانان 20 تا 30 سال شهر کرمانشاه هستند. که در زمان پژوهش (1396)، تعداد آن‌ها برابر 42017 نفر بود. با توجه به حجم زیاد جامعه­ی آماری و جهت تسریع در گردآوری و تحلیل یافته‌ها، همچنین صحت و دقـت لازم، تعداد 400 نفر به عنوان نمونه­ی مورد مطالعه قرار گرفتند. از آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون، آزمون t و آزمون تحلیل واریانس برای بررسی فرضیه‌ها و برای سنجش مدل پژوهش از رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته‌های حاصل نشان می‌دهد که بین متغیرهای سلامت اجتماعی (136/0-) و نشاط اجتماعی (114/0-) با متغیر وابسته (بی‌تفاوتی اجتماعی) رابطه­ی معنادار­ی وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون نشان می‌دهد که دو متغیر سلامت اجتماعی (12/0Beta= ) و نشاط اجتماعی (12/0Beta= ) با مقادیر T برای سلامت اجتماعی (09/4- T=) با ضریـب معـنا‌داری (000/0 =Sig.T) و نشـاط اجتماعی با مقدار T بـرابر (301/3 T=) و معنا‌داری (001/0 =Sig.T) بر روی متغیر وابسته تأثیر معناداری داشته‌اند.